കവിത “ബീഡിവലിക്കുമ്പോൾ” ജോയ് ഗുരുവായൂര്‍.

• കാർത്തിക വൈഖരി
• June 12, 2021
• 38

ലോക്ഡൗണിൽ സിഗരറ്റുകിട്ടാതായപ്പോളാണ്രൂപാബീഡി വലിക്കാമെന്നുകരുതിയത്.പരിചയമില്ലാത്ത രുചിപറത്തിയപുകച്ചുരുളുകളിലൊരു ബംഗാളിപ്പെൺകൊടിയുടെകരുവാളിച്ച സുന്ദരമുഖം! അത്ഭുതവിളക്കിൽനിന്നുയർന്ന ഭൂതംപോലെ!മിഡ്‌നാപ്പൂരിലെ തെരുവുകളിലെമീൻമണവും ചെളിച്ചൂരുംകത്തിയെരിയുന്ന ബീഡിയിലയിലൂടെചുണ്ടുകളിലേക്കു പടരുന്നുവോ?! അവൾ സംസാരിക്കാൻ മുതിരുന്നപോലെ!..ഇല്ലാ, അവളുടെ നാവുകൾക്കു സംസാരശേഷിയില്ലാ.പൊട്ടിയ മുറം മടിയിൽവെച്ചവളിരിക്കുമ്പോൾകീറിയ പാവാടവിടവിലൂടെതുടയുടെ മിനുപ്പ് വെളിച്ചംകാണുന്നു. ഓടയിൽനിന്നു പാറിവന്നൊരു കൊതുക്ബീഡിതെരുക്കുന്ന കൈകളിൽ കടിക്കുന്നു.അന്തിക്കു പട്ടമോന്തിവന്ന കാരണവർ,പച്ചബീഡിയെടുത്ത് തീക്കൊള്ളിയിൽ കോർക്കുന്നു.അടുപ്പിൽ അരിയുംകല്ലും തിളച്ചുമറിയുന്നു. മുഖം